سریال «بابالمراد» با موضوع زندگی امام جواد (ع) از امشب پخش میشود
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۸۳۹۵۳
سریال «بابالمراد» با موضوع زندگی امام جواد (ع) که توسط کارگردان عرب در ایران تولید شده، از یکشنبه ۲۰ شهریور در شبکه یک سیما به نمایش درمیآید. سریال «بابالمراد» مراحل مختلف حیات امام جواد (ع) از تولد در مدینه، همراهی پدر در مراحل مختلف، شهادت امام رضا (ع) تا شهادت این امام به دست معتصم عباسی را به تصویر میکشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، این سریال که محصول مشترک پنج کشور سوریه، لبنان، عراق، کویت، بحرین و ایران است توسط شرکت کویتی (میدلآپ پروداکشن) در ایران تهیه شده و فهد میری آن را کارگردانی کرده است. سریال بابالمراد توسط محمود عبدالکریم نوشته شده و در آن بازیگرانی از سوریه، بحرین، کویت، عراق و ایران حضور دارند. محمود رحمانی و احمد کاوری و وائل رمضان، جمال حمدان و علی آلابراهیم بهعنوان بازیگر در این سریال حضور دارند. مجید میرفخرایی بهعنوان طراح صحنه و دکور و محمد اصفهانی نیز تیتراژ ابتدایی این سریال را به زبان عربی خوانده است. این سریال از یکشنبه 20 شهریورماه هر شب ساعت 22:15 روی آنتن شبکه یک سیما میرود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: شبکه یک سیما صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران سریال تلویزیونی باب المراد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۸۳۹۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افعی تهران؛ سریالی آشفته و فاقد انسجام
با سریالی آشفته روبهرو هستیم که در سبک و روند دراماتیک انسجام کافی را ندارد و به همین علت صحنههای زائد و موقعیتهای غیردراماتیک در آن زیاد است
به گزارش مشرق،علیرضا نراقی، منتقد سینما در روزنامه سازندگی نوشت :سریال «افعی تهران» تازهترین کار سامان مقدم به نویسندگی پیمان معادی و پویا مهدویزاده که مدتی است در پلتفرم فیلمنت به نمایش در میآید، در نگاه اول درامی شخصیتمحور است که مردی ۵۰ ساله به نام آرمان بیانی را در بحران شغلی، زناشویی و هویتی نمایش میدهد.
مرد میانسال ناکامی که در جامعه خود و موقعیتهای خرد زندگی مدام دچار خلل و مانع میشود و این وضعیت او را به لحاظ روانی دچار اختلال کرده است. علاوه بر روند زندگی هر روزه آرمان، ما شاهد جلسات رواندرمانی او نیز هستیم که به نوعی بناست درونیات و التهابات روانی کمتر قابل مشاهده او را آشکار کند.
آرمان یک منتقد پرخاشگر و خودمحور سینماست که سودای فیلم ساختن دارد و این آرزوی دور تبدیل به طلسمی معماگونه برای او شده است. او که قصد دارد، فیلمی درباره یک رخداد واقعی بسازد در قدمبهقدم پیشتولید کارش دچار بحران میشود. اما لایه دیگر این سریال همین ماجرای واقعی و موضوعی است که بناست شخصیت اصلی بر مبنای آن فیلم بسازد.
ماجرای یک قاتل زنجیرهای که به افعی تهران معروف شده است و ما بناست از منظر فیلمسازی و شخصیت فیلمساز، آن را تعقیب کنیم. از این منظر سریال مایهای جنایی معمایی را در دل روایت اصلی خود میپرورد اما در عین حال این مایه جذاب دراماتیک مساله اصلی سریال نیست بلکه مساله اصلی سریال، همان تعقیب و نمایاندن زندگی پرمخاطره آرمان در بستر تهران امروز است؛ شهری بیتفاوت و بیرحم و شلوغ که گرفتاری و مشغلههای روزمره آدمها، احساس همدلی و زندگی آرام را از آن زدوده است.
«افعی تهران»، سریالی است با خردهداستانهای متعدد و صحنههایی پراکنده که گاه به سختی میتوان باور کرد بر مبنای دیالوگهایی مشخص و نوشتهای دقیق پدید آمدهاند. ما اغلب با سریالی آشفته روبهرو هستیم که در سبک و روند دراماتیک انسجام کافی را ندارد و به همین علت صحنههای زائد و موقعیتهای غیردراماتیک در آن زیاد است.
با اینکه در اجرا گاه موقعیتهای طنزآلود متعدد سریال شیرین و مفرح است اما در منطق و سبک کلی کار، گاه از اندازه خارج میشوند و علیه ساختار کلی درام کار میکنند. تا اینجا تقسیمات داستانی در تدوین نهایی سریال اغلب منتهی به تقلیل و دور شدن مساله جنایات افعی تهران میشود که میتوانست سریال را جذابتر و به لحاظ دراماتیک مستحکم و منسجم کند.
از بدترین صحنههای سریال آنجایی است که آرمان در قامت مدرس یا منتقد سینما ظاهر میشود. اینجا آرمان تصویری کاریکاتوری و شعاری پیدا کرده که از بیان متین تفکرات خود عاجز است و اطلاعاتی دستمالی شده و ابتدایی را بازگو میکند، بیآنکه در موقعیت شغلی خود بگنجد و باور شود. با این وجود تصویر آرمان، تصویر آشنایی است از فیلمسازی ورشکسته که موقعیتهای خرد و روزمره اجتماعی بازدارنده آرزوهای هنری اوست.